تاريخ: پنجشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۸۸
نام نویسنده: عباس سلیمی نمین
جناب آقاي هاشمي رفسنجاني رياست محترم مجمع تشخيص مصلحت نظام با سلام جوابيه‌اي با امضاي مسئول دفتر حضرتعالي به نامه اينجانب در اختيار رسانه‌ها قرار گرفت كه اميدوارم به رويت‌تان نرسيده باشد (هرچند مرسوم نيست) آنچه جسارتا طي نامه‌اي مطول خدمت جنابعالي معروض داشته بودم جملگي مستند به مكتوبات حضرتعالي، بزرگاني چون آقاي محمدي ري شهري و رسانه‌هاي منعكس كننده نظريات شما بود. لذا اين انتظار گزاف نيست كه در صورت ملاحظه هر گونه تحريفي در نقل مطالب تاريخي در آن نوشتار، به اصلاح ديدگاه اينجانب و نيز برداشت خيل عظيم كساني كه اين مطلب را از طريق رسانه‌هاي مختلف خوانده بودند، مبادرت مي‌گرديد. در پاسخ مختصر ارائه شده دوستان ترجيح داده‌اند به عبارتي توسل جويند كه صرفا بار تخريبي دارد: « خوابيده را مي‌توان بيدار كرد، امان از كسي كه خود را به خواب زده باشد» ، « زحمات مغرضانه تحريف تاريخ باعث وهن نويسندگي خوهد بود» و ... همچنين بر خلاف اين ادعا كه: « پاسخ به همه مواردي را كه مطرح كرده‌ايد پيش از اين بارها و بارها در قالب جوابيه‌هاي متعدد براي روزنامه‌ها ارسال و منتشر شد» هرگز چنين مشي و روشي را جامعه شاهد نبوده است. اگر بر فرض محال اين رويه قبلا از سوي حضرتعالي و نزديكان متداول بوده اولا چرا با ذكر تاريخ و آدرس دقيق منابع، اينجانب و ساير مشتاقان دانستن واقعيتها به آنها ارجاع داده نشده‌ايم. ثانيا براي شفاف شدن فضاي سياسي كنوني كه برخي آن را غبارآلود مي‌پسندند، چه اشكال داشت به تكرار همان مطالبي كه ادعا شده و جامعه از آن بي‌اطلاع است، پرداخته شود تا بدين طريق با تمسك به استدلال و استنادات تاريخي، اينجانب به عنوان تحريف كننده تاريخ به جامعه معرفي شوم. قطعا فردي كه به خواب رفته، مختصر سخن مي‌گويد تا نشانه‌هاي غفلت در نوشتار او بازتاب نيابد. نيز چنين فردي، متناقض، درهم ريخته واحيانا توهين‌آميز خوهد نوشت. كاش براي اثبات اين كه اينجانب خود را به خواب زده‌ام، دستكم يك لغزش در نامه بسيار طولاني تقديم مستندا بيان مي‌گشت. اگر اهل تحقيق اينگونه تصور كنند كه پاسخ تخريبي دفتر حضرتعالي به دليل فقدان استدلال و استناد بوده است، بار ديگر اين ادعا كه برخي اطرافيان در مسير تخريب شخصيت آن عزيز گام برمي‌دارند تقويت خواهد شد. چرا منسوبان و منصوبين بتوانند چنان كنند كه شفاف شدن فضا را به زيان خود بيابند و نعمت آگاهي و اطلاع را از مردم دريغ دارند. بار ديگر از صراحت بيان خويش پوزش مي‌طلبم و اميدوارم شرايط به گونه‌اي رقم خورد كه جامعه بتوانند از توانمنديهاي حضرتعالي بيش از پيش بهره جويد.
يادداشتها و مقالات:
