مسئول محترم سايت پيك نت
با سلام، از آنجا كه معتقدم در اين بازار مكاره به هر حال بايد سخن گفت تا شايد غبار جوسازيها فرو نشيند و امكان تعاطي افكار براي روشن شدن حقايق فراهم آيد، چند سطري را در پاسخ به خبر تنظيمي همكارانتان از ميزگردي كه در آن مشاركت داشتم ارسال ميدارم. اميدوارم دستكم به همان شيوه مألوف و مورد نظرتان امكان انعكاس در آن سايت را بيابيد.
قبل از هر چيز، نميتوانم تأسف خود را از اينكه ملت و دولت ايران از يك اپوزيسيون منطقي برخوردار نيستند، ابراز نكنم چراكه طبق اين گفته معروف: «دشمن دانا بلندت ميكند». به همين دليل معتقدم برخورداري از مخالف فهيم و اهل فكر و نظر، موجب رشد ميشود اما با كمال تأسف بايد اذعان داشت طي ساليان گذشته همواره ايران از اين نعمت محروم بوده است.
پيك نت خبر خود را با اين تيتر آغاز كرده است: «نامه محرمانه به رهبر در جيب سليمي نمين». نميدانم گردانندگان اين سايت از مخاطبان خود چه تصوري در ذهن دارند كه اينگونه اطلاع رساني خود را به جوسازيهاي ناشيانه ميآلايند. آيا تصور ميكنند مخاطبين آنها فراموش كردهاند كه پيك نت جزو اولين رسانههايي بود كه نامه محرمانه به رهبر را با 127 امضاي نمايندگان مجلس شوراي اسلامي منعكس كرد. اگر قرار باشد اطلاع اينجانب بعد از انعكاس آن نامه در سايتهاي مختلف مخالفين «بزرگترين سوال» تلقي شود، آيا مراجعين به سايت شما نخواهند پرسيد اطلاع پيك نت، بيبيسي، راديو اسرائيل و… از اين نامه «محرمانه»، قبل از اينكه به دفتر رهبري برسد را چگونه بايد ارزيابي كرد؟ همانگونه كه در اين ميزگرد آقاي آرمين يادآور شدند اين نامه با 135 امضا براي رهبري انقلاب ارسال شده است. براستي آيا اينكه برخي شتاب داشتهاند قبل از تكميل روند جمعآوري امضا، آن را با 127 امضا در اختيار برخي «منابع» قرار دهند، جاي سؤال دارد يا رجوع به سايتها در «عصر ارتباطات» و دريافت نامه و نقد آن در قالب يك كار مطالعاتي و تحقيقي؟
دفتر مطالعات و تدوين تاريخ ايران در آن زمان هرگز به اين مسئله يعني چگونگي دستيابي منابع خارجي به يك نامه محرمانه نپرداخت و از كنار آن گذشت تا با نقد محتوايي مطالب ادعا شده در نامه، زمينه رشد سياسي را از قِبَل اينگونه چالشها فراهم آورد. ايكاش مسئولين پيك نت ضمن انعكاس جوابيه ما، مسائل گوناگون مطرح شده در آن را مورد نقد قرار ميدادند. براي نمونه شايسته بود مسئولان اين سايت در نقادي خود نسبت به آن بخش از جوابيه كه گفته شده بود تهيه كنندگان نامه، اظهارات خانم آلبرايت را جعل كردهاند چراكه وي هرگز از ملت ايران عذرخواهي نكرده است، در چارچوب يك كار تحقيقي مشخص ميساختند كه آيا دفتر مطالعات، خلاف واقع ميگويد يا آن تعداد از نمايندگان مجلس؟ اما متأسفانه پيك نت ترجيح داده است فضا را غبارآلود كند تا نيروهاي اهل نظر به تحقيق در مورد اصل موضوع نپردازند. آيا اكنون كه بيش از هفت ماه از انتشار اين نامه توسط رسانههاي مختلف ميگذرد و متعاقب آن دفتر مطالعات اين نامه را به همراه جوابيه در مرداد ماه منتشر ساخته، سؤال بزرگ اين است كه چگونه اين نامه در جيب سليمي نمين قرار دارد يا آن كه چگونه تعدادي از نمايندگان، خلاف واقعهاي بسياري را در يك نامه رسمي گنجاندهاند؟ هرچند با عنايت به نحوه عملكرد آن سايت، اين سؤال را نيز بايد پاسخ گفت كه چگونه مسئولان پيك نت قادرند با پنهان كردن «واقعيات آشكار» و اظهار تعجب از علني شدن نامهاي كه ماهها قبل خود نسبت به انعكاس آن اقدام كرده بودند، فضا را براي جلوگيري از روشن شدن واقعيتها، غبار آلود سازند؟