این رویکرد، ما را از دستاوردی بزرگ که از طریق رأی اقشار عمدتاً رنگین‌پوست مخالف اعمال نژادپرستانه و ضدانسانی کسب شد، غافل ساخته است. حضور کم‌سابقه در انتخابات به‌معنای ارادت ویژه به دموکرات‌ها نیست بلکه این تنها راه شکست ترامپ در چارچوب ساختار قانونی کنونی آمریکا بود. آیا فرصت یافته‌ایم از این رویکرد تبلیغاتی که رسانه ملی نیز از آن تأثیر گرفته است، رهایی یابیم و به نقش بی‌بدیل ایران در به زیر کشیدن این نماد بی‌پروای نژادپرستی در آمریکا بیندیشیم؟
این واقعیتی است غیرقابل کتمان، که رقیب ترامپ نیز در عرصه سیاست خارجی صرفاً ظاهری آراسته‌تر دارد، زیرا اصولاً در ساختار آمریکای امروز، فردی غیرمتعهد به منافع زرسالاران، به‌ویژه نژادپرستان حاکم بر فلسطین اشغالی، اجازه رقابت در انتخابات را نمی‌یابد، با وجود این، آیا از اینکه فردی مانند ترامپ به زیر کشیده شده است نباید شادمان بود؟
در آستانه روشن شدن پیروزی بایدن، جریانی که به‌ویژه در دوسال گذشته مرتباً با صدور بیانیه و نوشتن مقاله تنها راه کاستن از فشار تحریم‌های غیرانسانی را مذاکره با ترامپ تبلیغ می‌کرد، این تغییر پیشِ‌رو در کاخ سفید را گواهی بر صحت مواضع خود می‌نمایاند در حالی که همه صاحب‌نظران به‌خوبی بر این واقعیت واقفند که کمترین گرایش تهران به مذاکره با ترامپ منجر به پیروزی وی در انتخابات می‌شد.
اکنون احساس شعف عمومی از شکست ترامپ را به‌عنوان تنها دلیل این عده برای دفاع از تغییر در کاخ سفید دانست، به‌عبارت دیگر با تلاش کسانی که نوعی تسلیم در برابر گردنکشی‌های ترامپ را نسخه‌پیچی می‌کردند، برای مصادره این موضوع مواجهیم.
مسلّم بدانیم جابه‌جایی قدرت در کاخ سفید آن هم به‌صورت یک‌دوره‌ای، به‌نفع معتقدین به مقاومت در برابر زورگویی‌های آمریکا است. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این دومین رئیس‌جمهور آمریکا است که به‌دلیل شهره شدن در مقابله با ملت ایران یک‌دوره‌ای شده است (کارتر دموکرات و ترامپ جمهوری‌خواه).
ایران امروز یک مرحله از سیاست‌های خاص ضدایرانی را سرفرازانه پشت‌سر گذاشت. بایدن برای ملت ما یک تجربه جدید خواهد بود؛ نه اینکه ملت ما دموکرات‌ها را نمی‌شناسد، بلکه برای اینکه دولت آینده آمریکا دارای موقعیتی ضعیف خواهد بود.
از سوی دیگر طرفداران آشکارشدن ماهیت نژادپرستانه سرمایه‌داری، دارای پایگاه اجتماعی نزدیکی به جناح مقابل پیروز است، این بدان معناست که دولت بایدن با چالش جدی در داخل مواجه خواهد بود و این اقلیت سرکش تقویت‌شده به‌سهولت قابل مهار نخواهد بود.
بازگشت دولت جدید به برجام نیز شکستی مفتضحانه برای اقتدار آمریکا به‌حساب خواهد آمد به‌ویژه اگر ایران در چارچوب راهبرد مقاومت خود شروط منطقی را بدین منظور رسماً اعلام کند.
این امر اقتدار ملت ایران را در معرض قضاوت جهانیان قرار خواهد داد، بنابراین در برابر تحول در دو سطح اجتماعی (مردم) و سیاسی (حاکمیت) در آمریکا نه می‌بایست بی‌تفاوت بود و نه شیفته؛ بلکه می‌بایست متعادل و سنجیده به حرکت خود ادامه داد.
برخی دعوت‌کنندگان به تسلیم در برابر ترامپ امروز می‌خواهند شناسنامه احمدی‌نژادی‌ها را به‌عنوان پوپولیسم‌های وطنی روی شناسنامه معتقدین به مقاومت بگذارند و با توسل به این ترفند سیاسی به‌زعم خویش، گذشته خود را قابل قبول سازند.
بی‌اعتنا به چنین تحرکاتی می‌بایست منطق مقاومت ملت ایران در مقابل هرنوع نژادپرستی چه آشکار و چه پنهان را به گوش جهانیان برساند. امروز بیش از هر زمانی حتی در داخل آمریکا گوش شنوا برای شنیدن چنین منطقی وجود دارد.
يادداشتها و مقالات:
